Aldus mijn moeder nadat ik, 25 jaar geleden, als 18-jarige begonnen was op de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Nou, dat kwetsbare meisje was even geparkeerd. Heerlijk was het, one of the guys, een fantastische tijd. Vormend, ontzettend leerzaam en wat heb ik coole dingen gedaan. Afgelopen vrijdag, 25 jaar later was ik terug voor een reunie. Maar nu helemaal, inclusief mijn zachte en kwetsbare kant. Meerdere keren werd me gevraagd hoe het voor mij was geweest als vrouw tussen al die mannen. Ik vond het heerlijk destijds. Als een vis in het water. Terugkijkend kon ik ook mooi zien hoe ik heb afgeleerd om te voelen. Dat was voor mij blijkbaar nodig om me staande te houden in de wereld der testosteron. Ook zag ik hoe ik zelf heb bijgedragen aan de normatieve cultuur en hard was tegen degenen die anders waren, naar mijn mening beter iets anders konden gaan doen. Want ik kon dat natuurlijk heel goed beoordelen met mijn 18 jaar .. ahum. En nu dus terug. Ik denk wel eens dat mijn huidige leven op de Maanhoeve een soort tegenovergestelde is van mijn militaire tijd. Maar wat voelde ik weer een warmte, kameraadschap, zorgzaamheid. Een hele bijzonder verbinding, weer even one of the guys. Dankjullie wel lieve maatjes. Dit is er ook allemaal bij defensie.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorIk deel graag wat me bezig houdt, van persoonlijke groei tot maatschappelijke observaties. Archives
November 2022
Categories |